«Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά ούτε και η κοινωνία έχει την πολυτέλεια του χρόνου – Έχουμε την ευθύνη να προχωρήσουμε τάχιστα στην ανασυγκρότησή μας ώστε να εκφράσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις και ανάγκες» |16.07.2023

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Real News – Real.gr της Κυριακής

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το σοκ της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα μπαίνει
στην τελική ευθεία για την διαδοχή του με την Κεντρική Επιτροπή.
Περιμένετε πολλές υποψηφιότητες; Θα είναι καλό για την διαδικασία ή
προτιμάτε λίγες που θα έχουν πραγματικές ελπίδες για την ηγεσία και
όχι κάποιες που θα αποζητούν απλά μια καταγραφή για την «επόμενη
μέρα»;
Το ζήτημα δεν είναι το πλήθος των υποψηφιοτήτων αλλά το περιεχόμενο
του πολιτικού διαλόγου που αναπτύσσεται. Το κόμμα μας βρίσκεται σε μια
διαδικασία επανίδρυσης, αναδιαμόρφωσης της ταυτότητας και της
φυσιογνωμίας του, οργανωτικής ανασυγκρότησης. Στο πλαίσιο αυτό, η
εκλογή προέδρου θα αποτελέσει μια διαδικασία εξόχως πολιτική, όπου, με
συντροφικότητα και ανοιχτό πνεύμα, θα συζητήσουμε για τον χαρακτήρα
και την κατεύθυνση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στη νέα εποχή που
ανοίγεται. Οι συνθήκες ενέχουν προφανείς δυσκολίες, αλλά προσφέρουν
και σημαντικές δυνατότητες για ένα νέο ξεκίνημα.

-Η Έφη Αχτσιόγλου ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη την
υποψηφιότητα της για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι είναι το
φαβορί σε αυτήν την κούρσα της διαδοχής;
Δεν αντιλαμβανόμαστε αυτή τη διαδικασία με ποδοσφαιρικούς όρους, με
«φαβορί» και «αουτσάιντερ». Όλοι οι υποψήφιοι, αλλά και τα στελέχη και τα
μέλη του κόμματος, συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία με τις ιδέες και τις
προτάσεις τους, εκκινώντας από την ίδια αγωνία για το μέλλον της
Αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης στη χώρα μας. Και αυτό δεν
αφορά στενά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και τον πολιτικό πλουραλισμό, την
ποιότητα της δημοκρατίας στον τόπο μας συνολικά. Η χώρα χρειάζεται
ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, αποτελεσματική στην απόκρουση των
αντικοινωνικών επιλογών της ΝΔ, που ταυτόχρονα θα ανοίγει δρόμους για
την συγκρότηση μια προοδευτικής κυβερνητικής εναλλακτικής.

-Είστε από τα στελέχη που είστε πολύ κοντά στην Έφη Αχτσιόγλου. Τι
διαφορετικό θεωρείτε πως θα φέρει στο κόμμα αν κερδίσει στις
κάλπες για την ηγεσία;
Θεωρώ ότι η υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου μπορεί να εκφράσει την
ανάγκη να ανανεώσουμε τη στρατηγική μας και την πολιτική μας πρόταση.
Την ανάγκη να «επανασυστηθούμε» στην ελληνική κοινωνία και να
εκφράσουμε αποτελεσματικά τις ανάγκες και προσδοκίες των πιο
δυναμικών στρωμάτων της, αλλά και όσων πλήττονται ιδιαίτερα από τις
κυρίαρχες πολιτικές. Δεν είναι ζήτημα προσώπων όμως μόνο αυτό, αφορά
εξίσου τους νέους τρόπους συλλογικής οργάνωσης και παρέμβασης. Σε
κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι όλοι και όλες στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουμε τη
βούληση να προχωρήσουμε μαζί σε αυτή την κρίσιμη νέα περίοδο.

-Το κόμμα χρειάζεται στροφή προς τα αριστερά ή προς το κέντρο
όπου ήδη «ηγεμονεύει» ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Δεν πιστεύω σε τέτοιου τύπου ψευτοδιλήμματα. Πέρα από τυπικές
σχηματοποιήσεις, αυτό που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι να
εκφράσει με τρόπο σαφή και πειστικό τα συμφέροντα της κοινωνικής
πλειοψηφίας. Των νέων, των γυναικών, των εργαζομένων, των
αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων, των αγροτών και των
ανθρώπων της παραγωγής και της δημιουργίας, των επιστημόνων. Αυτό
είναι το ζητούμενο και αυτό θα κάνουμε επανακαθορίζοντας την στρατηγική
μας και ανανεώνοντας το περιεχόμενο της πολιτικής μας πρότασης σε όλα
τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία.
Ξεκινάμε πιστεύω από στέρεες βάσεις: Τις αξίες της κοινωνικής
δικαιοσύνης, της συμπεριληπτικής ανάπτυξης και της δημοκρατίας. Και
έχουμε και μεγάλη πλέον εμπειρία στη διακυβέρνηση και ως αξιωματική
αντιπολίτευση. Στη νέα περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, έχουμε την
πρόθεση να εργαστούμε μεθοδικά, με σχέδιο και τεκμηρίωση, ώστε να
προσφέρουμε μια σύγχρονη και ρεαλιστική διέξοδο στους πολίτες που
δικαίως προσδοκούν περισσότερα.

-Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για τον οδικό χάρτη, το χρονοδιάγραμμα
σχετικά με το συνέδριο και την εκλογή ηγεσίας. Θεωρείτε πως είναι
λάθος η αντίληψη ότι πρέπει πρώτα να συζητηθεί η πορεία που
πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα και μετά να επιλεγεί ο ηγέτης ή απλά
ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου;
Θεωρώ ότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά ούτε και η κοινωνία έχει την πολυτέλεια
του χρόνου. Έχουμε την ευθύνη να προχωρήσουμε τάχιστα στην
ανασυγκρότησή μας ώστε να μπορέσουμε να επιτελέσουμε δημιουργικά
τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να εκφράσουμε τις κοινωνικές
αντιστάσεις και ανάγκες. Η πορεία του κόμματος ασφαλώς πρέπει να
συζητηθεί αναλυτικά και σε βάθος. Αυτό θα γίνει τόσο κατά την διαδικασία
εκλογής νέου προέδρου, όσο βεβαίως και στη συνέχεια στο έκτακτο
συνέδριο που θα οργανώσουμε μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Θα αποτιμήσουμε με ειλικρίνεια τις αιτίες του αποτελέσματος και δεν
σκοπεύουμε να κρύψουμε τίποτα «κάτω από το χαλί». Συνεπώς,
ανασυντασσόμαστε και ανασυγκροτούμαστε εν κινήσει, καθώς οι
απαιτήσεις της κοινωνίας είναι ευλόγως μεγάλες και δεν μπορεί να
περιμένουν. Και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μέσα στην
πολυετή και πολυκύμαντη πορεία του, έχει κατοχυρώσει μια κουλτούρα
ανοιχτού διαλόγου και προωθητικών συνθέσεων, που μας επιτρέπει να
νοιώθουμε αισιόδοξοι ότι από αυτή την διαδικασία θα βγούμε πιο ενωμένοι
και πιο δυνατοί.

-Είστε ένα από τα πρόσωπα που πολλοί έβλεπαν ως ένα στέλεχος
που μπορούσε επί ίσοις όροις να διεκδικήσει την ηγεσία. Το
σκεφτήκατε καθόλου; Υπήρχε καθόλου ως σκέψη στο μυαλό σας και
αν ναι, τι σας έκανε να αποφασίσετε το αντίθετο;
Προφανώς το σκέφτηκα. Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση και την έκανε
δυσκολότερη η εμπιστοσύνη και στήριξη πολλών ανθρώπων που με
παρότρυναν προς την κατεύθυνση της υποψηφιότητας. Στο τέλος όμως
ζύγισα όλα τα δεδομένα και αποφάσισα διαφορετικά.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα συμμετέχω στην νέα συλλογική μας
προσπάθεια. Κάθε άλλο. Θα συμμετέχω με όλες μου τις δυνάμεις, από την
πρώτη γραμμή, στη νέα μας συλλογική πορεία.

– Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι κυριότερες πολιτικές και κοινωνικές
προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα το αμέσως
επόμενο διάστημα;
Παρά την παραπλανητική εικόνα εφησυχασμού που προβάλλει η ΝΔ, η
χώρα μας βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τεράστιες προκλήσεις: Για τη
διαμόρφωση ενός νέου παραγωγικού υποδείγματος που θα βασίζεται στην
καινοτομία και το εξαιρετικά μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας,
και όχι στην υποτίμηση της εργασίας και την υπερεκμετάλλευση των
φυσικών πόρων. Για την ουσιαστική κατοχύρωση νέων κοινωνικών
δικαιωμάτων, απέναντι σε ρατσιστικές και μισαλλόδοξες κραυγές που
ακούγονται ολοένα και περισσότερο. Για τον εκσυγχρονισμό των δομών του
κράτους και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, αντί της κομματοκρατίας και
της διαχειριστικής αναποτελεσματικότητας που βιώσαμε τα τελευταία
τέσσερα χρόνια. Για τον νέο ρόλο της Ελλάδας, σε ένα ραγδαία
μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον αλλά και για το πώς η χώρα μας
θα συμβάλλει ενεργά στην διεθνή συζήτηση για τις παγκόσμιες προκλήσεις
της κλιματικής κρίσης και της δίκαιης πράσινης μετάβασης, των
ογκούμενων μεταναστευτικών ρευμάτων, της τεχνητής νοημοσύνης και των
επιδράσεών της στην εργασία και τις κοινωνίες.
Για αυτές τις -υπαρξιακού θα έλεγα χαρακτήρα- προκλήσεις για το μέλλον
του τόπου, η δημοκρατική αριστερά και η προοδευτική παράταξη
γενικότερα έχουν να συνεισφέρουν έναν πλούτο ιδεών και θέσεων που
δυστυχώς εν πολλοίς αποσιωπώνται σήμερα στον όποιο σχετικό δημόσιο
διάλογο.