Συνέντευξη στο ΕΘΝΟΣ

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης προαναγγέλουν μια προοπτική: την επιστροφή σε πολιτικές λιτότητας για την κοινωνική πλειοψηφία, ενώ είναι σαφές ότι απειλούνται και μια σειρά από σημαντικά δημοκρατικά και κοινωνικά κεκτημένα!

Κύριε Χαρίτση, ξέρετε ότι τα νέα σας καθήκοντα δεν είναι καθόλου εύκολα…

Κάτι έχω καταλάβει! Αλλά την ίδια στιγμή, είμαι χαρούμενος για την πρόκληση αυτή. Κυρίως γιατί στόχος μας, εννοώ συλλογικά, είναι η ενημέρωση και η επικοινωνία να μην περιορίζεται στο τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για το Χ θέμα, αλλά να είναι το κάθε θέμα της επικαιρότητας μία ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τους πολίτες, να ακούσουμε τη φωνή τους, να συμβάλλουμε σε έναν προγραμματικό, τεκμηριωμένο και σαφή διάλογο για τα μεγάλα θέματα που απασχολούν την κοινωνία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ της… επόμενης μέρας;

Να δουλέψει εντατικά για μία προγραμματική τεκμηρίωση που θα μας επιτρέψει να σκεφτούμε το μέλλον της χώρας σε συνάρτηση με την ανάδυση ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού υποδείγματος. Δεν βρισκόμαστε στο 2015, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση με τη χώρα στα πρόθυρα της διάλυσης. Σήμερα, χάρη στη συλλογική προσπάθεια της ελληνικής κοινωνίας και την πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε απελευθερωθεί από τους σκληρούς καταναγκασμούς της επιτροπείας και το μόνιμο αίσθημα ανασφάλειας. Κατά συνέπεια, και ο ορίζοντας του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον οφείλει να είναι μακροπρόθεσμος. Μπορούμε πια να σκεφτούμε τη χώρας μας με διαφορετικό τρόπο και δική μας δουλειά είναι να καταθέσουμε μια πειστική πρόταση για αυτό.

Λέτε ότι θα ταράξετε την κυβέρνηση της νέας Δημοκρατίας στην τεκμηριωμένη αντιπολίτευση. Είναι εύκολο; Ακόμη και τώρα η ΝΔ χρεώνει σε σας προβλήματα που βρίσκει μπροστά της.

Φοβάμαι ότι είναι εύκολο, διότι η ΝΔ ήδη δείχνει ότι αδιαφορεί για την τεκμηρίωση. Ακούσαμε τις προάλλες τον υπουργό Εργασίας να καταργεί μια διάταξη για τη χορήγηση ΑΜΚΑ σε κατοίκους τρίτων χωρών. Προφανώς εμείς διαφωνούμε με την ενέργεια αυτή. Αλλά αντί να έχουμε έναν οργανωμένο διάλογο ή να ακούσουμε μια τεκμηριωμένη απάντηση από το Υπουργείο, ακούσαμε έκπληκτοι τον κύριο Βρούτση να απαντά “η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι” και να θεωρεί ότι η συζήτηση έχει λήξει. Αν συνεχίσει έτσι η Νέα Δημοκρατία, η δική μας δουλειά θα είναι εύκολη. Αλλά την ίδια στιγμή το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου θα φθίνει και η ποιότητα της δημοκρατίας μας θα έχει υποστεί ένα σημαντικό πλήγμα με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.

Πώς σας φαίνονται οι πρώτες ημέρες διακυβέρνησης Μητσοτάκη; 

Δέκα μέρες που ανησύχησαν τον κόσμο! Ο κύριος Μητσοτάκης στην προεκλογική περίοδο προσπάθησε να καθησυχάσει τους πολίτες διαβεβαιώνοντας, εμμέσως, ότι είναι ικανός να τιθασεύσει τις ακραίες φωνές μέσα στο κόμμα του. Η καθημερινότητα της νέας κυβέρνησης και οι προσωπικές του επιλογές τον διαψεύδουν. Πώς σας φαίνεται για παράδειγμα ότι ο ίδιος άνθρωπος που υπερασπίστηκε εκ μέρους του ΣΕΒ την προσφυγή ενάντια στην αύξηση του κατώτατου μισθού ανέλαβε συντονιστής του κυβερνητικού έργου; Εγώ το θεωρώ εξαιρετικά ανησυχητική εξέλιξη. Αν σε αυτήν προσθέσω για παράδειγμα την πρόσφατη δήλωση του κυρίου Κυρανάκη για την ιδιωτικοποίηση ακόμα και της κύριας σύνταξης, την πρωτοφανή απόφαση υποβάθμισης του ΣΕΠΕ και κατάργησης ουσιαστικά του ΣΔΟΕ, αλλά και την καταστρατήγηση της μεταρρύθμισης του 2016 για την αξιοκρατική επιλογή γενικών γραμματέων στα υπουργεία με επαναφορά της παλιάς, «καλής» μεθόδου των κομματικών διορισμών, η εξίσωση είναι σαφής: η κυβέρνηση Μητσοτάκη λειτουργεί ήδη ως οδοστρωτήρας. Οδοστρωτήρας που φιλοδοξεί αφενός να κατεδαφίσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που καταπολεμούσαν την ασυδοσία των λίγων και αφετέρου να εξαϋλώσει τις κατακτήσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην ανασυγκρότηση του κράτους προς όφελος των πολλών.

Σχολιάστε μου σας παρακαλώ τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Ανησυχείτε για την οικονομία?

Δεν είναι γενική και αόριστη η ανησυχία. Ανησυχούμε όμως πολύ συγκεκριμένα για το οικονομικό μέλλον του κόσμου της μισθωτής εργασίας, των ανέργων, και των ελεύθερων επαγγελματιών. Των συνταξιούχων, των αγροτών και βεβαίως της νεολαίας. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης προναγγέλουν μία προοπτική: την επιστροφή σε πολιτικές λιτότητας για την κοινωνική πλειοψηφία (σε μισθούς, συντάξεις αλλά και κοινωνικές υπηρεσίες) και διευκολύνσεων προς τους λίγους και εκλεκτούς. Πέρα όμως από την οικονομία, είναι σαφές ότι απειλούνται και μια σειρά από σημαντικά δημοκρατικά και κοινωνικά κεκτημένα, τα οποία θα υπερασπιστούμε με όλες τις δυνάμεις μας.

Πιστεύετε ότι θα μειωθεί το αφορολόγητο;

Αν η ΝΔ πορευτεί όπως έχει δεσμευτεί, θα χρειαστεί να δώσουμε σκληρό αγώνα για να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη. Ο λόγος που θα επιχειρήσει να το κάνει είναι ότι θα αναζητήσει εκεί τα επιπλέον χρήματα που θα χρειαστούν για να καλύψει το δημοσιονομικό κενό που συνεπάγονται οι κεντρικές της επιλογές. Με λίγα λόγια, για να μειώσει το φορολογικό και ασφαλιστικό βάρος στις μεγάλες επιχειρήσεις και στα υψηλότερα εισοδήματα, θα θελήσει να το μεταφέρει στα χαμηλότερα εισοδήματα, στον κόσμο της εργασίας και στους μικρομεσαίους. Αυτή η “αντίστροφη” αναδιανομή εισοδήματος δεν αποτελεί απλά μια τακτική επιλογή, αλλά κεντρική ιδεολογική θέση της νεοφιλελεύθερης σκέψης την οποία ασπάζεται η ΝΔ.

Ποιο είναι το μέλλον του Σύριζα μέσα από την διεύρυνση της Προοδευτικής Συμμαχίας; 

Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ είναι η “επόμενη μέρα” του μεγαλύτερου αριστερού κόμματος στην Ευρώπη, ενός κόμματος που έχει δοκιμαστεί σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο διακυβέρνησης, ενός κόμματος που πέτυχε να συγκινήσει 1,8 εκατομμύρια συμπολίτες μας. Και σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία του σχετίζεται με την ικανότητα του να διατηρεί την κοινωνική και πολιτική πολυσυλλεκτικότητα με την σταθερή προσήλωση σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής μεταβολής προς όφελος των συμφερόντων των πολλών – των μισθωτών, των ανέργων, των επαγγελματιών, των συνταξιούχων και των νέων. Η Προοδευτική Συμμαχία συνιστά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ένα ελπιδοφόρο εγχείρημα συνάντησης ετερογενών ιδεολογικών ρευμάτων που συγκλίνουν στην ανάγκη άμεσης απάντησης στον νεοφιλελευθερισμό και στην άκρα δεξιά. Προφανώς για να είναι αυτή η σύγκλιση ουσιαστική, αυτή η διαδικασία δεν αφορά μόνο κάποιες πολιτικές προσωπικότητες, αλλά εκτείνεται και συνομιλεί με κοινωνικές διεργασίες και την αγωνία των ανθρώπων που λένε “θέλω να κάνω κάτι να βοηθήσω, θέλω να οργανωθώ, θέλω να συμμετέχω”.

Θα γίνετε η μεγάλη προοδευτική παράταξη και πώς;

Θα τολμούσα να πω ότι οι πρόσφατες εκλογές έδειξαν ότι ήδη είμαστε. Αλλά αυτό δεν μας αρκεί. Αυτό που θέλουμε είναι ένα μεγάλο, ανοιχτό κόμμα, μια κοινωνική παράταξη, ένα πεδίο έκφρασης των πιο δυναμικών, ζωντανών και ανήσυχων τάσεων της ελληνικής κοινωνίας. Αν είμαστε αυτό, τότε σίγουρα θα είμαστε και μια μεγάλη προοδευτική παράταξη.