Θα είμαστε πολύ επικριτικοί σε περίπτωση που δεν εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα τα μέτρα στήριξης που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία.
Εμείς είχαμε κάνει έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για το 2020 και για τα επόμενα χρόνια, βάση της δυνατότητας που μας έδινε ο καταπιστευτικός λογαριασμός των 5,5 δις για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Της δυνατότητας να προχωρήσουν μια σειρά από μέτρα ελάφρυνσης. Υπενθυμίζω ότι τα θετικά μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ άθροιζαν συνολικά 7 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 5 δις περίπου ήδη βρίσκονται σε φάση υλοποίησης.
Πέρα από τον ΕΝΦΙΑ ουσιαστικά δεν έχουμε δει κάτι άλλο σε σχέση με τις προθέσεις της κυβέρνησης για μέτρα φοροελάφρυνσης αλλά και στήριξης της οικονομίας το επόμενο διάστημα.
Θα περιμένουμε να δούμε και βεβαίως θα είμαστε πάρα πολύ επικριτικοί σε περίπτωση που τα μέτρα αυτά στήριξης – τα οποία έχει πράγματι ανάγκη η ελληνική οικονομία – δεν εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα.
Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση στο πρώτο νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή επικεντρώνεται κυρίως στη συγκέντρωση εξουσιών στο πρωθυπουργικό γραφείο αποστερώντας από τη δημόσια διοίκηση βασικές αρμοδιότητες.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε ιδιαίτερο επικοινωνιακό βάρος στο ζήτημα της μείωσης των μετακλητών υπαλλήλων. Τελικά αυτό το οποίο αποδεικνύεται στην πράξη είναι το ακριβώς αντίθετο. Βλέπουμε αύξηση αυτών των θέσεων, βλέπουμε τη δημιουργία νέων στρατιών μετακλητών υπαλλήλων, ειδικά στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η κυβέρνηση αποστερεί δυνατότητες από την ίδια τη δημόσια διοίκηση να ασκήσει τον έλεγχο που πρέπει για να λειτουργήσει με ευνομούμενο τρόπο το ελληνικό κράτος. Το είδαμε, για παράδειγμα, στις προγραμματικές δηλώσεις του νέου υπ. Οικονομίας και Ανάπτυξης του κ. Γεωργιάδη, που μίλησε ευθαρσώς για παραχώρηση σε ιδιώτες των ελεγκτικών μηχανισμών για τις χρηματοδοτήσεις.
Πρόκειται νομίζω για μια συνολική στρατηγική της νέας κυβέρνησης: εκχώρηση σε ιδιώτες βασικών ελεγκτικών λειτουργιών τις οποίες θα έπρεπε να έχει το κράτος και οι οποίες αυτή τη στιγμή υφίστανται μια επίθεση. Διότι, βεβαίως, εντάσσεται κι αυτό σε όλο το νεοφιλελεύθερο αφήγημα περί ελεύθερης οικονομίας, το οποίο όμως οδηγεί ουσιαστικά σε μία αχαλίνωτη οικονομία που δεν υπόκειται στον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης.
Αυτό το οποίο προκύπτει συνολικά, ως κυβερνητικό σχήμα, είναι ένα σκληρό μείγμα ακραίου νεοφιλελευθερισμού, αλλά και ανθρώπων οι οποίοι στελεχώνουν σε κρίσιμες θέσεις τον κρατικό μηχανισμό που εκπροσωπούν τον νεοσυντηρητισμό που βλέπουμε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.